یا رب مکن از لطف پریشان ما را / هر چند که هست جرم و عصیان ما را

ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم / محتاج بغیر خود مگردان ما را . . .

.

.

.

آرزویت را برآورد میکند ، آن خدایی که آسمان را برای خنداندن گلی میگریاند . . .

خوشا آنکس که مهدی (عج) یار او شد / رفیق مشفق و غمخوار او شد

اگر صدها گره افتد بکارش/ بدست او فرج در کار او شد . . .

یا ابا صالح المهدی

.

.

.

چرا دوری ز تو تقدیر ما شد؟ / غم هجران گریبانگیر ماشد ؟

تو غایب نیستی ، مهجور ماییم / دریغا علتش تقصیر ما شد . . .